Hó! Ég gleymdi að ýta á “BIRTA Á VEF” og því kom þessi færsla ekki inn í gær eins og hún átti að gera. Þvílíkt klúður, ha! Hér er hún færsla gærdagsins. Yo!:
Ég sit nú á Kaffi Vest og skrifa mína kæru dagbók. Það á ekki alveg við mig að skrifa í fjölmenni en ég prófa. Nú er ég kominn til Íslands, á leið minni til New York. Ég gist hjá Söndru og það er notalegt að finna að Agl og Styrm eru ánægð að hitta afa sinn.
Snemma í morgun (klukkan sjö) fékk ég Palla til að sækja mig. Ég var búinn að undirbúa stefnumót við Boga og Lindu mína úti í Stykkishólmi og þaðan ætluðum við að keyra út í Helgafellssveit og kíkja á jörðina sem við erum að spekúlera í að kaupa. Palli mætti tímanlega þótt honum þætti þetta fullmetnaðargörn dagsskrá að vakna svona snemma.
„Komdu klukkan sjö,“ segi ég.
„Hálfátta,“ segir Palli.
„Þú ert nú meiri kellingin, geturðu ekki vaknað klukkan sjö,“ segi ég.
„Raunsæi. Kem í rauðabítið,“ segir Palli.
Jón Kalman, smalinn, vildi koma með og því sóttum við hann í Mosfellsbæinn. Þótt ég viti að hvorki Palli né Kalman séu ánægðir með að myndir af þeim birtist hér á dagbókinni hef ég samt ákveðið að birta myndina því ég veit líka að þetta á eftir að vera klassísk ljósmynd þegar við erum búin að byggja upp jörðina. Hér er myndin.
