Ég hef oft saknað þess að hafa ekki varðveitt betur þær myndir sem ég hef einhvern tíma átt úr lífi mínu. Ég held satt að segja að ég eigi ekki eina einustu mynd frá tímum Kodak-filmunnar. En í gærkvöldi fékk ég óvænta sendingu. Sem sagt hljóðlausa kvöldsendingu frá Einari Fal sem rifjaði ýmislegt upp fyrir mér. Ljósmyndir úr safni ljósmyndarans. Myndir sem hann tók í Bjartspartíi árið 1997 [20 ár síðan!) bárust hljóðlaust í gegnum eitt af þeim fjölmörgu rörum sem liggja á milli Íslands og Danmerkur.
Mér heyrist að fólki séu hugleiknar nætursendingar sem ég fékk aðfaranótt laugardagsins. Nokkrir hafa reynt að fá forvitni sinni svalað og spurt mig hver sendandinn sé (það hef ég ekki viljað gefa upp). Uppi hafa verið svo margar getgátur um hver hinn athafnasami nátthrafn sé, að ég neyðist til að gefa stutta yfirlýsingu til að lægja öldurnar: Sendandi er karlkyns (nokkrar getgátur voru um óánægða kvenrithöfunda), veit ekki aldur, en sendandi er ekki þekktur í bókmenntahópum Reykjavíkur. Nú geta menn róað sig. Ég held að næturpóstarnir hafi verið sendir í ölæði eða annarri áfengisvímu.
Svo fékk ég líka aðra kvöldsendingu. Sönglag sem mér var uppálagt að spila þegar ég mætti til vinnu í morgun. Fagnið! Góð byrjun á degi.
Falurinn gaf mér leyfi til að birta myndirnar sem eru hér að neðan.
