Espergærde. Að langa það sem maður gerir
Sumarfríi lokið og ég er kominn heim. Sex vikur að heiman og nú hefst hversdagslífið. Ég kann vel við hversdagslífið.
Uncategorized
Nürnberg. Bóksala á hraðbrautum
Ég keyrði frá Fiattone í morgun. Í rauninni var ekki ætlunin önnur en að aka til Bologna, þaðan sem Númi
Fiattone. Engir strákar
Í pólska þorpinu Miejsce Odrzanskie eru íbúarnir nú 272. Þar eru 92 hús. Þar er engin verslun, ekkert kaffihús, enginn
Fiattone. Tekjur mafíunnar
Þegar ég gekk fram hjá ruslagámunum hér á torginu í Fiattone furðaði ég mig á því hvað Ítalir umgangast úrgang,
Fiattone. Hægt líf
Ég finn að ég er farinn að hlakka til að takast á við þau verkefni sem bíða mín að loknu
Fiattone. Hinn heili hugur – sundboltasafn sumarhallarinnar
Hvað sem þið gerið, þá gerið það af heilum huga eins og Drottinn ætti í hlut en ekki menn. Ég
lesa meira Fiattone. Hinn heili hugur – sundboltasafn sumarhallarinnar
Fiattone. Gestgjafinn.
Það er auðvitað leiðinlegt að ég hafi ekki tíma til að skrifa í dag. Ég er kominn í hús með
Modena. Þá kom að því að við Massimo ræddum saman.
Þegar ég vaknaði í morgun hafði veitngamaðurinn Massimo ekki svarað bréfinu sem ég sendi honum í gærkvöldi. Ég varð líka
lesa meira Modena. Þá kom að því að við Massimo ræddum saman.
Modena. Bréf til kokksins.
Á norðurleið og sexhundruð kílómetrar að baki eftir akstur dagsins og nú erum við hér enn á ný í ítölsku
Vico del Gargano. Ísland fyrir Íslendinga.
Ég las í fréttum að meira en áttatíu prósent þjóðarinnar er andsnúin eða vill að minnsta kosti setja skorður við
Vico del Gargano. Afmæli og ný bók
Næst síðasti dagur okkar í La Chiusa og eins og venjulega þegar ég settist út á svalir í morgun með
Vico del Gargano. Einmana eins og veikur hundur
„Ég var einmana eins og veikur hundur,“ segir í tyrknesku bókinni sem ég er að lesa. Þetta þótti mér vel
Vico del Gargano. Hinn óvinsæli höfundur
Ég las grein í vefblaðinu Stundinni í gær, skrifaða af rithöfundinum Hermanni Stefánssyni og fjallar meðal annars um bókina White