Espergærde. Hin áköfu samskipti
Ég held áfram að hlaupa. Langhlaup kalla ég þetta – þótt sumir hæðast að því – því ég hleyp fimm
KAKTUSINN
Espergærde. Dagbókarskrifari í vanda.
Að halda úti dagbók er góð skemmtun … oftast. Helsti vandi þessa daglega dagbókarskrifara sem hér heldur nú á penna
Espergærde. Húfan
Númi verður stúdent í dag. Þrjú vel heppnuð menntaskólaár að baki; allt hefur heppnast hjá haonum þess þrjú ár bæði
Espergærde. Að ýta á P
Ég heyri aftur og aftur frásagnir um að Auður Jónsdóttir, rithöfundurinn, hafi sagt skilið við forlagið sitt Forlagið og gangi
Espergærde. Marie og Ármann
Regnþrunginn laugardagur og ég á leið í fermingarveislu. Ég byrjaði daginn að lesa ágætt blaðaviðtal við rithöfundinn norska Jan Kjærstad.
Espergærde. Notkun segulbands
Að sjá, að muna, að skilja. Allt er háð því hvar maður stendur. Ég minnist á þetta hér þar sem
Espergærde. Vangavetur um tómat.
Ég var fyrst nú, mjög löngu eftir að ég fæddist, að læra að tómatar eru ávextir. Íslenska orðið ávöxtur merkir samkvæmt orðsins
Espergærde. Ræktun sterks stofns fórnarlamba
Stundum verður maður þreyttur á samtíma sínum og þeim tískusveiflum sem þeytir heilu hópunum í eina og sömu átt. Í
Espergærde. Misheppnuð útgáfuævintýri og Emma.
Næturgalinn eftir HC Andersen er ævintýri. Eitt af ótalmörgum ævintýrum danska ævintýraskáldsins. Í gær tók ég fram bókina með öllum
Espergærde. Konan sem hvíslaði
Það er sennilega bara ein bókakápa – ég hef skoðað margar bókakápur af miklum áhuga – sem hefur kveikt hjá
Espergærde. Morgunn að lokinni helgi.
Mánudagur og vinnudagur. Klukkan er 09:47 og ég hef eytt fyrstu stundum dagsins í eitthvað vesen og droll. Vaknaði snemma
Espergærde. Útitröppurnar.
Laugardagur og sunnudagur. Þetta eru helgardagar og báðir þessir dagar hafa farið í að byggja nýjar útitröppur. Tröppurnar sem hafa
Epspergærde. Með tippi úr pappa.
Ég sofnaði yfir bókinni minni í gærkvöldi og vaknaði um miðja nótt með iPadinn ofan á mér og gleraugu á