Af hverju er fólk svo upptekið af …?
Í gær las ég ágæta grein í litlu fréttabréfi sem mér berst stundum frá ungu, dönsku forlagi (GUTKIND) sem hefur
KAKTUSINN
Að hefja feril sinn átta ára
Í kvöld fer ég í afmæli hjá einum af vinum mínum hérna í Danmörku. Ég þarf að þvælast alla leið
Félagsmaður án félags
Klukkan 8:34 í morgun flugu nýjar hugsanir í gegnum hugann. Ég segi nýjar því mér hefur aldrei fyrr brætt með
Hið góða efni
Undanfarna daga hef ég setið yfir þýðingu á langri bók, langri glæpasögu eftir Hjorth Rosenfeldt. Þetta er sænskt höfundapar og
Hlaupin á eftir vinsældum
Ég hikaði nokkur andartök þegar ég horfði á greinar trjánna í garðinum svigna undan vindinum. Áform mín um að fara
Vargatíminn
Utan á húsi Peter Schmeichels, gamla markvarðarins, á Strandvejen hangir af einhverjum ástæðum nokkuð stór klukka; bakgrunnurinn er gljáandi svartur
Er markvörðurinn heima?
Enn var hlaupið af stað í morgun – eins og nánast alla morgna núorðið – norður Strandvejen til Snekkerstenhavn og
Espergærde. Ósigur hins
Þetta verður síðasta opinbera færsla mín að minnsta kosti í bili. Ég hef skrifað þessa dagbók meira eða minna daglega
Espergærde. Er hinn heilagi Gral fundinn?
Ég finn huggun í setningunni að hver dagur hafi sitt líf. Hver dagur hefur sitt líf og ég get ef
Espergærde. Heimsfrægðin er via Makedóníu
Hver dagur hefur sitt líf. Í gær lenti geimflaug á mars. Ég er ekki viss um hvaða erindi geimvísindamennirnir eiga
Espergærde. Ljósmynd úr gömlu lífi.
Í gærkvöldi fékk ég senda þessa ljósmynd (sjá fyrir ofan) frá Fúsa ljósmyndara, hirðljósmyndaranum á Bræðraborgarstíg. Ég man vel eftir
Espergærde. Stöðvaður á hlaupi
„Það skemmtilega við þetta allt er að hreinlega ekkert gerist,“ sagði maður sem ég kannast við, eftir hann hafði með
Espergærde. Gömul samtöl
Það snjóaði í nótt. Allt var hvítt í morgun; tré og tún og gangstéttirnar svo sleipar að ég nennti ekki