Ragnar Jónasson – KAKTUSINN

Espergærde. Hinir fordómalausu.

Mennirnir tveir sem hittast alla morgna niður við baðbrúna með hundana sína voru sestir á bekkinn sinn þegar ég gekk

Að fá nýjan kraft svo ég fljúgi upp á vængjum sem örn, að ég hlaupi án þess að lýjast, gangi

Ég mætti félaga mínum, manninum með hundinn, í morgunmyrkrinu á leið til vinnu. Nú rignir og ekki léttir það dimmuna

Mér áskotnuðust tvær bækur í flugvélinni á leiðinni til Danmerkur í gær. Fyrir einhverja undarlega tilviljun sátu Pétur Már útgefandi

Ástæða Íslandsdvalarinnar að þessu sinni – svo því sé haldið til haga fyrir sagnfræðinga framtíðarinnar – var þátttaka mín í

Mitt mikla bóklestrar-marathon hófst í gær, kannski ekki heppilegasti tími til að hefja slíkt langhlaup, því það er svo mörgu

Þriðjudagsmorgun og flugvélin mín til Kaupmannahafnar bíður á flugvellinum, örugglega að taka bensín, tilbúin að fara í loftið um hádegi.

Tokyo á tuttugustu og fjórðu hæð með útsýni yfir tennisvöll, fótboltavöll og The Rainbow Bridge. Ég hef einu sinni áður

Gleðileg jól, Snæi minn, segi ég við sjálfan mig þegar ég horfi út á japanska snjóinn hér fyrir utan hótelgluggann.

Kominn heim, eins og maður kallar Søbækvej. Búinn að vera í Hvalfirði, Reykjavík og Keflavík í dag og svo núna