Espergærde. Barþjónninn og mennirnir í málningagöllunum
Það er tvennt sem ég sé dálítið eftir, svona eftir á að hyggja. 1) Ég á engar myndir af mér
lesa meira Espergærde. Barþjónninn og mennirnir í málningagöllunum
KAKTUSINN
Espergærde. Óraunsæi
Raunsæi, draumórar eða svartsýni? Ég er ásakaður af fjölskyldu minni – ja, ásakaður er kannski of sterkt orð – um
Espergærde. Hin pressuðu ungmenni.
Ég finn að unglingarnir mínir eru undir svolítilli pressu í þessu kórónafári. Númi sem á að útskrifast úr menntaskóla í
Espergærde. Skip fyrir akkerum
Hvaða skip liggur fyrir akkerum undan hafnarkjaftinum rétt eftir sólarupprás? hugsaði ég þegar ég var kominn niður á Strandvejen fyrir
Espergærde. Ástir samlyndra höfunda
Allt í einu og algerlega upp úr þurru fór ég að endurraða í bókahillunni hjá mér. Hingað til hefur kylfa
Espergærde. Sá fertugasti og fimmti. Getraun.
Ég þekki einn rithöfund sem enn skrifar á ritvél. Þrátt fyrir allar heimsins tölvur, þrátt fyrir öll heimsins ritvinnsluforrit, velur
Espergærde. Ég kem nafninu ekki fyrir mig.
Ég var í gær spurður að því – í vinsamlegu bréfi – hvaða karlfyrirmyndir ég ætti eða hefði átt. Um
Espergærde: 50 orða svar.
Ég hafði hlakkað óvenjumikið til að klára að ganga frá í eldhúsinu í gærkvöldi eftir kvöldmatinn, setjast í hægindastól út
Espergærde. „Þá er það ákveðið.“
Ég lét undan freistingunni að koma við hjá bakaranum í morgun. Göngutúr morgunsins var lengri en venjulega, framhjá kirkjugarðinum, út
Espergærde. Nýr starfsferill
Í morgun bönkuðu tveir menn á skrifstofudyrnar hjá mér. Ég sá að þeir höfðu komið á stórum sendibíl og voru
Espergærde. Tilvistaróttinn
Ég á það til að vakna á ólíklegustu tímum um miðja nótt. Og það gerðist í nótt klukkan tvö –
Espergærde. (…)
„Það er sjaldnast áhugavert hvernig maður sér sjálfan sig heldur er hið áhugaverða hvernig aðrir sjá mann,“ sagði félagi minn
Espergærde. Séð fram í tímann.
Ég sá tvennt sem vakti athygli mína þegar ég opnaði íslensku dagblöðin í morgun. Bóksala á netinu hefur allt að