Espergærde. Hjartað neitar.
Það var víst skipulagður fyrsti jógatími eftir sumarfrí í morgun. Þegar ég vaknaði fann ég að ég var ekki tilbúinn.
Espergærde. Undarlegir hjónabandserfiðleikar
Þessa dagana finn ég ekkert sem mig langar að lesa, ég hef haft sömu bókina fyrir framan mig í nokkra
Espergærde. Næturgisting
Nýju fótboltaskórnir mínir, grænu fótboltaskórnir, verða teknir aftur í notkun í kvöld þegar fyrsti leikur tímabilsins hefst í Hornbæk. Ég
Espergærde. Rauði stólinn
Ég las einu sinni viðtal við rithöfund – mér dettur þetta bara allt í einu í hug þegar ég skrifa
Espergærde. Höllin í skóginum og yfirvofandi dauði bókaútgáfu.
Einn af mínum gömlu þýðendum hér í Danmörku, Jakob Levinsen, bauð okkur Sus í hádegismat í gær. Hann er fluttur
lesa meira Espergærde. Höllin í skóginum og yfirvofandi dauði bókaútgáfu.
Espergærde. Í mér er frí.
Það er samkvæmisdagur í dag, laugardagur, og ég er á leið til félaga minni hérna í bænum til að borða
Espergærde. Maður með pottlok
24.500 skrefa dagur að baki. Ég gekk fram og til baka um Espergærde í ýmsum erindagjörðum, mikilvægum. En lengst var
Espergærde. Dauðaþögn
„Ertu dauður? Nei, það þýðir víst ekki að spyrja að því. Þú mundir ekki svara ef þú lægir steindauður einhvers
Leipzig. Ný mið og hindranir við Gardavatn
Það var æsileg keyrslan i dag frá Fiattone og alla leið til gömlu, austur-þýsku borgarinnar Leipzig. 14 tímar að baki
Fiattone. Með Leipzig sem endamark
Það er orðið alltof framorðið en samt sit ég hér enn í dimmri stofu hússins með sundlaug. Allir eru komnir
Fiattone. Verkefnin framundan
Síðdegis gær slógum við Númi gamalt brekkugöngumet í hvínandi hita. Eftir gönguna hafði ég á tilfinningunni að ég væri kappi,
Fiattone. Ferðalög háð hita
Nú höfum við horft á eftir Lars og Piu keyra af stað í átt til Danmerkur á svarta stationbílnum sínum.
Fiattone. Vatnsdæluþjófarnir
Í dag hef ég ekki afrekað annað en að vera á sífelldum þönum. Ég hef nánast ekki stoppað; þvælst upp