Espergærde. Síðdegi á Søbækvej
Laugardagur og það er síðdegi; sem sagt laugardagssíðdegi. Ég sit inni í stofu og skrifa dagbók dagsins. Ég er nýkominn
Espergærde. Góðfúslegt leyfi
Ég klára mitt litla verkefni í dag og á mánudag byrja ég aftur á þýðingunni minni sem ég hef vanrækt
Espergærde. Hinn ljóðmenntaði
Heimurinn þráir nýtt ljós. Eða …? Er einhver sem þráir lengur stjórnunarnámskeiðs-speki frá Háskólanum í Reykjavík? Er ekki bæði áhugaverðara,
Espergærde. Fótaþvottur
Það rignir í Espergærde í dag og í fyrsta skipti í vikunni mæti ég á skrifstofuna mína. Sus kom í
Espergærde. Ávextir andans
Þriðji dagur í röð sem ég vinn heima – stofuhitinn er kominn niður í 21°C, útihiti 3°C – kötturinn Gattuso
Espergærde. Stofuhiti
Hér í eldhúsinu þar sem ég sit, og líka inni í stofu þar sem enginn situr, er herbergishitinn 22 gráður
Espergærde. Tvær útgáfur
Í gær sat ég heima allan daginn yfir tölvunni minni og reyndi að gera eitthvað gagn – ég sat að
Espergærde. Mitt Baldyfjall
Ég hef undanfarna daga hlakkað til að takast á við lítið verkefni sem ég fékk hér í Danmörku. Mér er
Espergærde. Cobain og Nixon
Vika í fjöllunum … í ítölsku Ölpunum … að baki, og svo er ég hér; á Søbækvej. Morgunkaffið er orðið
Espergærde. Doughnut-skegg
Ég hef lengi haft mikla vantrú á karlmönnum með doughnut-skegg allt síðan einn af þýðendum mínum, eldri herramaður, varaði mig
Livigno. Mamma Einars Áskels
Að komast óbrotinn í gegnum skíðafríið, það er alltaf léttir. Þegar ég fer í síðasta sinn úr skíðaskónum og skipti
Livigno. Með hægð
Ég bruna hratt niður skíðabrekkurnar hér í Livigno. Stundum svo hratt að ég verð sjálfur að minna mig á að
Livigno. Tvífarinn, the doppelgänger.
Það var aldeilis sem fjöllin tóku vel á móti okkur í dag: sól og heiður himinn, rennislettar skíðabrekkur og varla