Samkoma hinna glöðu
Þegar ég geng um götur Parísarborgar, sem er ekki oft, þar sem ég nota lungann úr deginum sitjandi (lh. nt.)
Stormriddararnir
Aftur er ég sestur á sama kaffihús og í gær og eins og í gær er ég eini gesturinn hér
Hljóð næturinnar
Af hverju er það svo að fólk gangi grátandi hér eftir þröngum götum mitt í hinni frönsku nótt? Ég á
Fyrirmyndarfólkið
Ég hef haft þann leiða vana í mörg ár að lesa fréttir af mbl.is. Ég hef hugsanalaust farið inn á
Starfsval
Á gönguferð minni í gær hitti ég nágranna mína sem voru úti að viðra hundinn sinn og ég slóst í
Reiði skósmiðsins.
Nú er sunnudagurinn runninn upp og himinninn grætur þungum tárum. Venjulega velti ég ekki veðrinu fyrir mér – auðvitað finnst
Ranghugmyndir ljóðskáldanna.
Sennilega gerist það bara í bókmenntabransanum að fyrirtæki reki starfsmann eða starfsmenn sína á sunnudegi. Mér finnst eins og að
Þrátt fyrir allt
Ég varð bara feginn í morgun þegar ég fór á fætur og sá að enn einu sinni var sólin komin
Aukavinna framleiðslustjórans?
Í gær tók ég enn einu sinn fram bók Linn Ullmann, Hinir órólegu. Ég hef sérstakt uppáhald á þessari bók
Húsaljósmyndarinn
Það er ansi gott veður hér í Danmörku þessa dagana; sólin skín af heiðbláum himni, heimurinn lyktar af sumri og
Hvaðan kemur þessi maður?
Í hverfið mitt er fluttur maður með hatt og honum fylgir hundur; svartur, ljótur hundur. Ég mæti þessum manni nánast
Aulabárðarnir
Mér varð hugsað til orða konu vinar míns í gær þegar ég kom heim úr langhlaupi morgunsins. Satt að segja
Frægðin er beina leiðin til helvítis
„Ég hef tekið eftir að alvöru listamaður getur lifað nánast hvað sem er af. Meira að segja hrós … held