Espergærde. Í austurátt
Ég sá hana úr fjarska þar sem hún sat hreyfingarlaus á ótraustum bekk sem einhver hafði komið fyrir í fjörukambinum
Espergærde. Ég er ekki gröfumaður.
Mér er yfirleitt sama þótt Google og vinir hans horfi yfir öxlina á mér, hlusti á samtöl mín og þefi
Espergærde. Maður veit aldrei
Mér er lífsins ómögulegt að gera áætlanir um söguþráð þegar ég skrifa. Ég hef margreynt að skrifa niður í stílabók
Espergærde. Ólík sjónarhorn
Vikum saman hef ég tekið eftir stóru hlassi af einhverju sem líkist sagi – fíngerð trémylsna – sem hefur staðið
Espergærde. Komi mjúk til mín miskunnin þín
Ég var hræddur um að hafa misreiknað mig eða jafnvel villst þegar ég gekk inn í kirkju á afviknum stað
Espergærde. Álaveiðimennirnir
Ég fylgist stundum með veiðum lítils fiskibáts sem gerður er út frá höfninni hér í bænum til álaveiða – álaveiðar
Espergærde. Röddin
Ég man enn eftir nóvembermorgninum fyrir fjórum árum þegar Númi vakti mig með orðunum „ég held að Trump hafi unnið“.
Espergærde. Laumureykingar í kvöldmyrkri
Í gærkvöldi þegar ég gekk út úr tennissalnum og út í kvöldmyrkrið tók ég eftir manni í síðum frakka með
Espergærde. Hjá sálfræðingnum
Ég ákvað að halda snemma af stað út í morguninn þótt enn væri bæði dimmt og regnið félli af ægilegum
Espergærde. Dagbók í dagbók
„Sunnudagur. 10. maí 2020 Vorið er svalt, um nóttina ná hitatölurnar á hitamælinum varla yfir frostmarkið. Ég talaða við Amöndu
Espergærde. Eintal við heiminn.
Hér er haust og gulu laufin á trjánum falla óaflátanlega á jörðina svo bæði gangstéttar og vegir eru þaktir rotnandi
Espergærde. Við verðum að elska hvert annað ellegar deyja
Hún kom mér gersamlega í opna skjöldu konan sem kom hlaupandi á móti mér gaf mér skyndilega það sem kallað
lesa meira Espergærde. Við verðum að elska hvert annað ellegar deyja
Espergærde. Að setja sjálfan sig í sviðsljósið
Á göngu minni til hestanna í gær urðu óvænt nokkrir kunningjar á vegi mínum. Ég held að ég sé farinn