Max 187 orð: Murakami. Borgin og veikbyggðir veggir hennar
Það er langt síðan að íslenskt forlag hefur ráðist í að þýða bók eftir Haruki Murakami. Síðasta bókin sem kom
lesa meira Max 187 orð: Murakami. Borgin og veikbyggðir veggir hennar
Haruki Murakami
Murakami, Ishiguro & 3 lömb.
Þegar Haruki Murakami skrifaði bókina Norwegian Wood (bókin sem gerði hann að frægum rithöfundi) dvaldi hann á lítilli eyju við
Þegar Murakami sérhannaði gestarúm fyrir Carver
Ég var að klára að lesa bók Benjamins Labatut sem ber titilinn Þegar við hættum að skilja heiminn. Benjamin skrifar
Hvalfjörður. Leiðin frá Osló til Tokýó
Íslensk flatkaka með osti og morgunkaffi. Úti er íslenskur vindur. Sólin skín í gegnum gluggann og sjálfur Hvalfjörðurinn breiðir út
Espergærde. Í bíltúr með Murakami.
Haruki Murakami gengur í tvíhnepptum jakka þegar hann vill vera fínn. Hnapparnir eru gullhúðaðir og jakkinn dökkblár. Þetta rifjast upp
Espergærde. „hlauparinn sem aldrei gekk“
Japanski rithöfundurinn Haruki Murakami er mikill langhlaupari, maraþonhlaupari og hefur meira að segja hlaupið upprunalega maraþonhlaupið frá grísku borginni Marathon
Hvalfjörður. Viðtal við sálfræðing.
Fyrsti vinnudagur að baki í Hvalfirði og afköstin eins og best verður á kosið. Að vísu var ég svo ákafur
Espergærde. Líf eftir lífið
Ég þekki marga rithöfunda, bæði íslenska og útlenda, og þeir eru misfarsælir á rithöfundaferli sínum. Sumir eru vinsælir söluhöfundar en
Leiksvið leiðans
Ég las í blaði um daginn að nýkjörinn fulltrúi Sósíalistaflokksins í borgarstjórn segi nýjan meirihluta borgarstjórnar berjast gegn fátækum. Heillandi
Þrenningin Halla, Pétur og Ævar
Ég hugsa stundum um þau sjaldgæfu og sérstöku andartök þegar maður allt í einu verður fyrir einskonar höggi eða bylgju
Espergærde. Sala bóka minna í Japan.
Ég hef aldrei verið sérstaklega áhugasamur um Haruki Murakami, ég les bækur hans en verð ekki jafn uppnuminn og margir
Espergærde. Hið gullna augnablik
Það er laugardagur og í stað þess að setjast við tölvuskjáinn á skrifstofunni við brautarpallinn og skrifa í dagbókina sit