Friðgeir Einarsson

Espergærde. Hvað drífur svona mann áfram?

Dagurinn byrjar. Ég opna gömlu, þreyttu útihurðina á lestarstöðinni og geng inn. Ég kveiki ekki ljósin heldur hraða mér í

Það varð minna úr hátíðarhöldunum í gær vegna 1000 færslunnar á Kaktusinn en efni stóðu til. Ég fékk að vísu

Ég var úti að slá gras í gær. Að hugsa sér að maður sé að slá blettinn í miðjum nóvember.

Hó! Er nú langt á eftir áætlun með líf mitt. Enn einu sinni. Klukkan er meira en ellefu og það

Gekk mína leið í morgun til vinnu í miklu úrhelli. Regndroparnir féllu af miklu afli niður af himnum, smullu á

Ég er aftur sestur á minn stað, á bláa stólinn með útsýnið yfir brautarpallinn. Það er mánudagsmorgunn og maðurinn í

Um helgina hef ég verið með hugann við Parísarferðina og reynt að skipuleggja vikuna framundan en ég legg í hann á

Hó. Fer í skónna eftir augnablik. Er á leið til bókamessu í Gautaborg verð á messunni í dag en kem aftur