Þess slags smá dót.
Það er morgunn og sólin skín á hin hálfsköllóttu tré meðfram Strandvejen. Síðustu gulu haustlaufin halda sér dauðahaldi með fingurbroddunum
Huldar Breiðfjörð
Hrifnæmi maðurinn
Um síðustu helgi var ég svo heppinn að vera boðinn í afmæli hjá félaga mínum. Hann hafði valið að bjóða
Espergærde. Ástir samlyndra höfunda
Allt í einu og algerlega upp úr þurru fór ég að endurraða í bókahillunni hjá mér. Hingað til hefur kylfa
Espergærde. Listi yfir það sem ég hef meðferðis
Í gær skrópaði ég, mætti ekki í vinnuna; ekki vegna þess að ég nennti ekki að vinna, þvert á móti
Espergærde. Sauður á meðal úlfa
Það er auðvitað hlægilegt – eins og svo margt annað sem ég tek mér fyrir hendur – að ég hlaupi
Espergærde. Að glápa inn um glugga hjá öðrum
Ég uppgötvaði um kvöldmatarleytið í gærkvöldi að Kim Leine, danski rithöfundurinn, héldi fyrirlestur í Humlebæk (næsti bær). Fyrirlesturinn átti að
Espergærde. Upplyfting innipúkans.
Það gerist fátt hjá mér þessa dagana. Ég fer vart út úr húsi; sit hér við skrifborðið mitt og puða
Ekkert kjaftæði
Það hrúgast á mig verkefnin þessa dagana og ekki kvarta ég svo sem yfir því. Í fyrradag hringdi til mín
Espergærde. Sá sem gleðst yfir litlu verður yfir mikið settur.
Mörgum finnst þetta kannski ótrúlegt, en þetta er samt eins satt og nokkuð kann vera satt. Í póstkassanum í dag
lesa meira Espergærde. Sá sem gleðst yfir litlu verður yfir mikið settur.