Espergærde. Að baki daganna
Það er eins og sólin hafi ekki komið upp í morgun, slíkur er gráminn yfir höfðinu á mér. Venjulega, þegar
Pétur Gunnarsson
Espergærde. Tillögur í efnahagsmálum
Ég horfði á heimildarþátt í gær um rithöfundinn og blaðamanninn Joan Didion. Vinkona mín hér í bænum mælti svo eindregið
Espergærde. Táknmál tilfinninganna
Tvö af lykilorðum dagsins, eða kannski þessara upprisudaga, eru: skelfist eigi og hann er ekki hér. Þetta rann upp fyrir
Espergærde. Ástir samlyndra höfunda
Allt í einu og algerlega upp úr þurru fór ég að endurraða í bókahillunni hjá mér. Hingað til hefur kylfa
Espergærde. „Getur þú lesið það sem ég skrifa?“
Ég hef það fyrir sið að bera með mér litla minnisbók hvert sem ég fer. Þar skrái ég hjá mér
Espergærde. 450 fm fyrir eina innbundna Frú Bovary
Aftur ákvað ég í morgun að fara krókaleiðir að vinnustofunni, velja fallega leið umfram fljótlega leið, en ég þarf að
lesa meira Espergærde. 450 fm fyrir eina innbundna Frú Bovary
Espergærde. Fyrirmyndir
Ég er með hund í heimsókn, ég er að passa hund og ég hef notað morguninn til að ganga með
París. Í leit að glötuðum tíma
Þótt ég hefði vandaði mig áður en ég lagði af stað til Parísar að velja rétta lesefnið (átta bækur komu
Blikkkóngarnir
Sumum er svo eðlilegt að koma fram og segja frá að það er aðdáunarvert. Halldór Guðmundsson fyrrum útgáfustjóri er einn
Þrenningin Halla, Pétur og Ævar
Ég hugsa stundum um þau sjaldgæfu og sérstöku andartök þegar maður allt í einu verður fyrir einskonar höggi eða bylgju
Espergærde. Enginn í sýningarglugga
Ég var óvenju óstarfhæfur í gær. Ég vafraði í kringum sjálfan mig og verkefni mín. Það er ekki alveg líkt
Espergærde. Drengurinn með alpahúfuna
Kominn aftur til Danmerkur og sestur á stólinn minn og horfi út á lestarteinana fyrir utan skrifstofugluggann. Ánægjulegt að sjá
La Chiusa, Ítalía. Aftur í ólífulundinn
Það er kvöld. Klukkan að verða ellefu og máninn rétt kíkir yfir fjallhrygginn hérna hinum meginn í hlíðinni, nógu hátt