Hvalfjörður. Dagur hinnar löngu biðar.
Þetta hefur verið furðulegur dagur í dag. Ég er að bíða, ég er bara að bíða, hugsaði ég. Og satt
Þetta hefur verið furðulegur dagur í dag. Ég er að bíða, ég er bara að bíða, hugsaði ég. Og satt
Lokadagur ársins, uppgjörsdagur ársins. Hvað var best og hvað var enn betra? Ég læt allt flakka hér í freudísku flæði.
Mig vantaði bók í gær (prentaða, ekki e-bók) og rölti því upp í bókabúðina hérna í bænum, þangað er tíu
Nú hefur margt breyst, finnst mér, eftir að ég er opinberlega höfundur að bók. Ég hef haldið því svo lengi
Það gerist ekki oft – það hefur í rauninni aldrei fyrr gerst – að ég komi inn á skrifstofu mína
Einn af mínum góðu vinum er farinn að taka upp þann sið að senda mér skýrslu af lífi sínu einu
Ég hafði vart tekið síðasta sopann úr kaffibollanum þegar ungt par kom askvaðandi og spurði hvort sætið væri laust. Það
Dagurinn byrjar. Ég opna gömlu, þreyttu útihurðina á lestarstöðinni og geng inn. Ég kveiki ekki ljósin heldur hraða mér í
Dagarnir í Parísarborg líða hratt. Skyndilega og alveg upp úr þurru er kominn föstudagur. Mér hefur orðið mikið úr verki
Dagurinn í gær þróaðist öðruvísi en ég hafði reiknað með. Allt í einu, það er að segja fyrirvaralaust, myndaðist töluverður
Í gær fékk ég póstsendingu þar sem mér var bent á skrif Guðrún Evu Mínervudóttir um stöðu Guðbergs-málsins. Þessi orð
Já, lesendur Kaktussins voru óðir í að vinna sér inn verðlaun í gær. Eftir að hafa sett skemmtilega, í raun
Um helgina hef ég verið með hugann við Parísarferðina og reynt að skipuleggja vikuna framundan en ég legg í hann á