Hvalfjörður. Að reyna að segja eitthvað satt. 2.
Það er sérstaklega tvennt sem hefur sótt á huga minn síðasta sólarhring og tengist skrifstörfum hér í Hvalfirði. Að vísu
Gyrðir Elíasson
Hvalfjörður. Lífið í skrifverksmiðjunni.
Það er orðið langt síðan ég hef skráð færslur inn í dagbókina mína, meira en vika og meira en tvær
Espergærde. Hestarnir í Rolighedsallé
Ég ákvað að ganga af stað til hestanna í morgun. Það rigndi svo mikið að ég fór að hafa áhyggjur
Hvalfjörður. Dagur hinnar löngu biðar.
Þetta hefur verið furðulegur dagur í dag. Ég er að bíða, ég er bara að bíða, hugsaði ég. Og satt
Hvalfjörður. Tveir atburðir
Ég losnaði úr sóttkví í gær. Ég ákvað því að halda upp á það og keyra til Akraness í bæjarferð
Espergærde. Ástir samlyndra höfunda
Allt í einu og algerlega upp úr þurru fór ég að endurraða í bókahillunni hjá mér. Hingað til hefur kylfa
Espergærde: Afsakið, aldrei aftur ;)
Að segja fólki til syndanna … að segja fólki til syndanna … til eru einstaklingar sem til góðs eða ills
Espergærde. Eitt leiðir af öðru
Þessa dagana, eða það er að segja nú um helgina, hef ég lesið smásögur Tsjekhovs. Dagana áður las ég smásögur
Hvalfjörður. Þröskuldur nagaður
Á leið minni – með mína útlensku gesti – út í hina sunnlensku náttúru stoppaði ég í bókabúðinni á Selfossi:
Espergærde. Jeff Bezos og Houllebecq
Manuel Valls (sem einu sinni var innanríkisráðherra Frakklands og er kannski enn, ég er ekki inni í ráðherralistanum) sagði einu
Espergærde. Að lesa á göngu.
Ég er seinn til að skrifa dagbók dagsins í dag. Það er sunnudagur og mér tókst að sofa til klukkan
Espergærde. Sorgarmars í pósti
Mér til nokkurrar undrunar barst mér póstsending í gær. Pakkapóstur merktur mér er í sjálfu sér ekki óalgengur á heimili
Espergærde. Staðan árið 1997.
Ég hef oft saknað þess að hafa ekki varðveitt betur þær myndir sem ég hef einhvern tíma átt úr lífi