Fliss og stunur bókmenntasérfræðinga
Ég varð svolítið hissa og eiginlega sárnaði mér þegar ég heyrði fliss og hálfgerðar yfirlætisstunur tveggja bókmenntagagnrýnenda í útvarpinu í
Kazuo Ishiguro
Espergærde. Sá sem gleðst yfir litlu verður yfir mikið settur.
Mörgum finnst þetta kannski ótrúlegt, en þetta er samt eins satt og nokkuð kann vera satt. Í póstkassanum í dag
lesa meira Espergærde. Sá sem gleðst yfir litlu verður yfir mikið settur.
Espergærde. Minn maður fær verðlaun
Hó. Ég sagði í morgun að dagurinn í dag væri stór í lífi þjóðar. Fimmtudagurinn 5. október. Ég sagði þetta vegna
Espergærde. „Ég gerði hvorugt.“
Stundum hugsa ég að gaman væri að hitta og spjalla við hina og þessa sem ég hef álit á. Til
Espergærde. Tvö bréf
Eitt af því sem gladdi mig sérlega í gær var bréfasending, tvö bréf, bæði stíluð á mig og ætluð mér. Bréf
Espergærde. Mr. Ryder og dularfulla veskishvarfið.
Mánudagsmorgunn. Ég er ekki enn búinn að gera við reiðhjólið mitt og því geng ég til vinnu í stað þess
lesa meira Espergærde. Mr. Ryder og dularfulla veskishvarfið.
Espergærde. Óhuggandi
Í gær lagði ég verðlaunagetraun hér inn á Kaktusinn. Skemmst er frá því að segja að metþátttaka var í getrauninni.
Espergærde. Í lakkríspípustuði
Já, lesendur Kaktussins voru óðir í að vinna sér inn verðlaun í gær. Eftir að hafa sett skemmtilega, í raun
Espergærde. Besti listinn
Ég var bara að átta mig á því fyrir nokkrum sekúndum að í dag er síðasti dagur ársins. Mér fannst
Frankfurt. Frankfurt
Morgunmatur á hótel Pure i Frankfurt. Hér sit ég meðal hótelgesta og borða morgunbeikon og egg. Hér við árbítsborðið, sem
Chamonix. Góð saga í fjórum liðum
Við erum komin til smábæjarins Chamonix við rætur Hvíta fjalls, Monte Bianco, Mont Blanc. Yfir okkur gnæfa háir fjallstindar á
Kanada, Sechelt. Rauðhærða konan
Kannski hafði rauðhærða konan sem sat við hlið mér í kvöldverðarboði fyrir nokkru þau áhrif á mig að ég hef
USA, Ashland. Vatnsberinn
Ég sé fimm gulbrúnar endur á vappi milli þúfnanna í grasinu við bæjarhlaðið. Þær ganga í hnapp, höggva höfðinu af