Hvalfjörður. Tveir atburðir
Ég losnaði úr sóttkví í gær. Ég ákvað því að halda upp á það og keyra til Akraness í bæjarferð
Ég losnaði úr sóttkví í gær. Ég ákvað því að halda upp á það og keyra til Akraness í bæjarferð
„Á morgnana þegar sólin kemur aftur er enn hægt að vona.“ Kannski einhvern veginn svona hefst ný skáldsaga Kazuo Ishiguro,
Ég var í gær spurður að því – í vinsamlegu bréfi – hvaða karlfyrirmyndir ég ætti eða hefði átt. Um
Í gær var ég fús til að nota 80 mínútur af mínum dýrmæta tíma hér í París til að sækja
Ég hef lært það á minni löngu ævi að maður skal vera fljótur til að heyra, seinn til að tala
Hlutir, menn og dýr verða tímanum að bráð, það hef ég alltaf vitað. Hurðin á skúrnum fyrir utan húsið mitt
„Only one book has made me cry in recent years,“ sagði sessunautur minn í fluginu til Kaupmannahafnar frá Reykjavík í
Ég varð svolítið hissa og eiginlega sárnaði mér þegar ég heyrði fliss og hálfgerðar yfirlætisstunur tveggja bókmenntagagnrýnenda í útvarpinu í
Mörgum finnst þetta kannski ótrúlegt, en þetta er samt eins satt og nokkuð kann vera satt. Í póstkassanum í dag
lesa meira Espergærde. Sá sem gleðst yfir litlu verður yfir mikið settur.
Hó. Ég sagði í morgun að dagurinn í dag væri stór í lífi þjóðar. Fimmtudagurinn 5. október. Ég sagði þetta vegna
Stundum hugsa ég að gaman væri að hitta og spjalla við hina og þessa sem ég hef álit á. Til
Eitt af því sem gladdi mig sérlega í gær var bréfasending, tvö bréf, bæði stíluð á mig og ætluð mér. Bréf
Mánudagsmorgunn. Ég er ekki enn búinn að gera við reiðhjólið mitt og því geng ég til vinnu í stað þess
lesa meira Espergærde. Mr. Ryder og dularfulla veskishvarfið.