Espergærde. Með forlagsjakkann á stólbaki
Ég er ekki alveg kominn aftur í takt með dagbókarritun. Í marga mánuði var mjög stabíll, byrjaði hvern morgun á
Jón Kalman Stefánsson
Reykjavík. Kem í rauðabítið
Hó! Ég gleymdi að ýta á „BIRTA Á VEF“ og því kom þessi færsla ekki inn í gær eins og
Espergærde. Fyrir sig eða aðra
Í hádeginu í gær átti ég stefnumót inni í Kaupmannahöfn, höfuðborginni. Höfuðstaðurinn er höfuðstaður í mörgum skilningi hér í Danmörku. Kaupmannahöfn
Espergærde. Smalinn tilnefndur
Á messunni í gær voru nokkrir einstaklingar sem óskuðu mér til hamingju með Jón Kalman og Bookertilnefninguna. Ég var svo
Espergærde. Skáld truflar nætursvefn
Það var nú meiri óróinn í mér í nótt. Ég hálfsvaf í alla nótt fannst mér. Jón Kalman, rithöfundurinn góði,
Espergærde. Engin vinna
Engin vinna í gær. Jón Kalman var í bænum og við notuðum daginn til að spássera. Gengum niður á Strandvejen.
Espergærde. Að gráta með ekka.
Helgin að baki. Í gær kom Jón Kalman í heimsókn. Skáldið hefur raskað svefntímanum hjá mér svo nú er ég
Espergærde. Næturþjáningar og Sedaris
Tvisvar sinnum neyddist ég til að fara á fætur í nótt og ganga um gólf. Í gær spilaði ég minn
Espergærde. Hvorki ég né Knausgård
Helgin að baki. Merkilegt að maður hafi ekki tíma að skrifa í dagbók sína á sunnudegi þegar maður hefur stund
Kanada, Jasper. Púðurdós og silfruð hárkolla
Í dag líkist borgin Hvítri rós Fiðlu Og kufungi Það er nótt og dúfur kurra Við skulum opna alla glugga
