Espergærde. Hér kemur kínverska teppið mitt
Ég verð alltaf jafnhissa þegar síminn minn hringir. Ég trúi varla mínum eigin eyrum og ríf upp símtólið sem ég
Michel Houellebecq
Espergærde. Ofur-fimmtudagur
Það eru tíðindi í minni litlu veröld þegar Nick Cave sendir frá sér nýja hljómplötu. En það gerðist nefnilega í
Espergærde. Trú, ást, kærleikur, kynlíf og svik.
Á meðan ég var staddur á Íslandi fór fram hin árlega bókmenntahátíð á Louisiana safninu hér í næsta bæ, Humlebæk.
París. Undirgefni á kvölddagskrá
Laugardagsmorgunn og ég er einn á hipstermorgunkaffistaðnum mínum. Það er enginn kominn á ról í París klukkan átta á laugardagsmorgni.
París. Í heimsókn hjá manni
Google hefur rétt fyrir sér. Það tekur mig 49 mínútur að ganga (og ég geng greitt) frá Rue des Tournelles
París. Rigning í mars
Það er kominn fimmtudagur og það rignir í París. Eins og aðra morgna sit ég hjá hipstervinum mínum á kaffistaðnum
Espergærde. Jeff Bezos og Houllebecq
Manuel Valls (sem einu sinni var innanríkisráðherra Frakklands og er kannski enn, ég er ekki inni í ráðherralistanum) sagði einu
París. Ávísun á velgengni
Dagurinn í gær þróaðist öðruvísi en ég hafði reiknað með. Allt í einu, það er að segja fyrirvaralaust, myndaðist töluverður
París. Að spila aðeins á einn streng.
Af jarðarinnar hálfu byrja allir dagar fallega. Af minni hálfu hefjast Parísar-dagar mínir á hipsterakaffibarnum á jarðhæð Batman-hússins. Nýi starfsmaðurinn,
París … jafnvel eilífðina hefur hann lagt í brjóst þeirra …
Hér á hipsterakaffibarnum mínum þar sem ég borða morgunhafagrautinn er nýr starfsmaður á kaffivélinni. Ég sé ekki betur en þetta
lesa meira París … jafnvel eilífðina hefur hann lagt í brjóst þeirra …